سلام.
1. كشور ما در سابقه تاريخي خودش تجربه بي لياقتي ها و از خودگذشتگي هاي بسياري را بخود ديده .
2. ضمن ارادت به جامعه مدرسين ، اما گذشته اين كانديدا به اندازه كافي آشكار هست براي يك انتخاب صحيح .
3. اگر آقاي مير حسين موسوي نخست وزير جنگ بودند ، بني صدر هم رييس جمهور زمان جنگ بودند . درضمن بودم بودم ، ملاك نيست ؛ هستم هستم ملاكه ...
خدا عاقبت همه ما رو ختم بخير كنه.
باسلام پست مفيدو جالبي بودباآرزوي موفقيت...اما جمعه و...
در اين جمعه دلگير و نفس گير، که پرنده در آسمان دلم پر نمي زند و کسي به خانه ام سر نمي زند و منم تنهاتر از تنهايي و تويي که تنهايي ام را مي نگري و مرا با نگاهت آشفته و پريشان مي کني، من مانده ام و راز سر به مهري که هيچ کس جز تو نمي داند، رازي که سبزتر از سبزه هاي بهاري است و آبي تر از دريا و آسمان بيکران، رازي که به من کمک مي کند تا همواره در انديشه ظهور باشم. من خواهان شنيدن آن رازم و مي دانم که هيچ گاه به اين راز خلقت پي نخواهم برد.
من به عنوان يه جوون و كسي كه روزهاي نخست وزيري آقاي موسوي رو تجربه نكرده سعي مي كنم با صحبت ها و حركت هاي ايشون توي همين روزها ايشون رو بشناسم.
چهره ي يك رييس جمهور رو در ايشون نديدم. من خودمو داناي كل نمي دونم اما با معيارهاي اساسي اي كه در نظر دارم ايشون نمي تونن مورد اعتماد باشن براي اين مسئوليت.
فكر هم نمي كنم راي ندادن به ايشون قدر ناشناسي باشه نسبت به كسي كه زمان جنگ نخست وزير بوده.
به هر حال ما در زمان حال زندگي مي كنيم.
اميدوارم معيارهامون درست باشن تا بتونيم بهترين رو انتخاب كنيم.
