به اسفند ماه امسال که برسیم، 2 سال و 9 ماه از عمر فتنه ی 88 گذشته است. تمام داعیه ی غربی ها و دنباله های داخلی آنان در طول این مدت تأکید بر عدم سلامت انتخابات قبل و مخدوش بودن امانت داری نظام بوده است.
با این تفاصیل، برگزاری انتخاباتی با درصد بالای سلامت و رقابت، سناریوی «دروغ بزرگ» جریان فتنه را بیش از پیش برملا ساخته و ته مانده ی اعتماد را هم نسبت به آنها از میان خواهد برد. مهمتر آن که «مهر ابطالی»بر «سناریوی تقلب» به عنوان اصلی ترین فرمول غرب برای انقلاب های رنگین و کودتاهای مخملین زده خواهد شد. ت
مامی این دلایل، طرف غربی را به این نتیجه رسانیده است که انتخابات آینده نبایستی بدون چالش برگزار شود.
تجربه ی ناآرامی های فتنهی 88 حامل یک پیام مهم برای مخالفین نظام جمهوری اسلامی بود که در اسفند ماه 90 تمرکز خود را بر آن نهاده اند.
پیام اصلی و نکته ی کلیدی که فتنه ی گذشته به مخالفین نظام داد آن بود که: «تمرکز بر فضای انتخاباتی، مستقل و فراتر از زندهبودن یا نبودن انتخابات است» بر این اساس برخواستن مجدد شبکه های ضدانقلاب در انتخابات پیش رو کم ترین نتیجه اش عدم شرکت عمومی در انتخابات و گسترش ایده های براندازانه و فعال شدن مجدد شبکه های اجتماعی مخالف نظام است.
این تجربه از سوی ایدئولوگ های ضدانقلاب این گونه تفسیر میشود که انتخابات پیش رو را بایستی به مثابه ی یک «فرصت سیاسی» نگریست. به این منظور لازم است که تمرکز از «انتخابات» به «فضای انتخاباتی» معطوف گردد.
نشانه های موجود و بسیاری از مستندات حکایت از برنامه ریزی گسترده ی اتاق فکرهای غرب برای تولید چالش امنیتی در انتخابات پیش رو دارند که البته ضعف مفرط شبکه ی اجرایی جریان سبز و سایر عناصر ضدانقلاب امکان تحقق این سناریو را به دغدغه ی جدی طراحان آن تبدیل کرده است.
ناگفته نماند نقش مشکوک و قابل تأمل جریان انحراف برای تولید زودرس چالش امنیتی قابل بررسی است. این جریان با مختصاتی تحریک آمیز به رسانه های پارتیزانی خود مأموریت داده است تا وجود درگیری در سطوح عالی نظام را امری محتوم و نزدیک جلوه دهند.
نوشته شده توسط :مرتضی::نظرات دیگران [ نظر]