و تاریخ دوباره شاهد جنایتی دیگر از سوی جمهوری اسلامی ایران بود. وبلاگ‏نویسان حرفه‏ای «یعقوب مهرنهاد» و «عبدالناصر طاهری صدر»  اعدام شدند. کاتبان اندر احوالات آنها آورده اند که این دو نفر، سلاحشان فقط قلمشان بوده است ولی نه یک قلم معمولی بلکه قلمی که هم با آن می‏نگارند و هم برای تفریح تیر می‏اندازند. مگر در این مملکت چند نفر از این آدمای حرفه‏ای هست که قلمشان چندکاره باشه و هم دستی در نوشتن وبلاگ داشته باشن و هم در طرح‏ریزی ترور. تازه بتونن موسسه صدای عدالت را تاسیس کنن و علاوه بر صدای عدالت، صدای‏های دیگه ای مثل خمپاره و تیر و تفنگ را به گوش مردم خطّه بلوچستان برسونن. تازه از اینا مهمتر اینکه مگه چند نفر تو این مملکت هست که بتونه با همه آدمی بجوشه؛ هم با جماعت باصطلاح وبلاگ نویس! بجوشه و هم در کنارعبدالمالک ریگی (کارشناس مسائل سیاسی صدای آمریکا) پخته بشه. واقعا متاسفم شدیم که فهمیدیم این فعالین مدنی که همه دربلوچستان صدای فعالیت شهری آنها  را از تیر و تفنگ گرفته تا صدای ضجّه‏های مردم حزب اللهی و پاسدارایی که به شهادت میرسیدن را می شنیدن اعدام شدند.

 پی نوشت:

هنوز یادم نرفته چطور یکی از رفیقام که تازه از دانشگاه امام حسین فارغ التحصیل شده بود  به دست همین فعالین مدنی به شهادت رسید.

دوستانی که تاکنون در این رابطه قلم زده اند:( از همه دوستان دعوت می شود تا به رسالت وبلاگی خود عمل نمایند)

پاسخگویی سران سه قوه : در مذمت تروریسم

آهستان: یک وبلاگنویس اعدام شد

وبلاگ زهرا: با مخالف کورکورانه با اعدام مخالفم

سردبیر خودم : در ایران؛ قاتل روزنامه‌نگار است، تروریست فعال مدنی

گام آخر: اگر شما میکروب‌ها را نکشید، آنها شما را خواهند کُشت

IronicIranian: در نقد آستین پر اشک وبلاگستان

بچه های قلم: ریگی به نام ریگی

اسماعیل نیوز: یعقوب میرنهاد اعدام شد