چند شب پیش یکی از بچه‏های دبستانی گروه فرهنگیمون بعد از نماز اومد پیش بنده و یک سی دی قرآن گرفت. فردا شبش دوباره بعد از نماز اومد و سی دی را پس داد. بهش گفتم چرا پس آوردی؟
گفت: آقا من این سی دی را توی خونه داشتم گوش میدادم که یهو مامانم صدام زد و گفت: آرش مگه بابات مرده که قرآن گذاشتی؟

این داستان را برای امام جماعت مسجد تعریف کردم که داغ دل ایشون هم تازه شد و گفت: چند ماه پیش یکی از دوستان اومد در خونه ما و  یک نوار قرآن خواست تا در مجلس ترحیم یکی از اقوامشون استفاده کنن. شبش با من تماس گرفت و گفت: حاج‏آقا ما را مسخره کردی؟ این چه نوار قرآنی بود؟
من که جا خورده بود یه لحظه پیش خودم گفتم نکنه نوار سخنرانی بهش داده بودم. با کلی اضطراب بهش گفتم مگه نوار قرآن نبود؟
اون بنده خدا گفت حاج‏آقا ما یه نوار قرآن میخواستیم که «کُوِّرَت کُوِّرَت» بکنه و مجلس را بترکونه. این نوار شما خیلی آروم بود. مردم اصلا باهاش حال نکردن!

آری دوستان اینست مظلومیت قرآن

یکی از مسائلی که درباره عصر ظهور همواره مطرح می‌شود این است که امروزه با وجود پیشرفت‌هایی که در تولید سلاح‌های پرقدرت صورت گرفته آیا امام زمان(عج) می‌توانند با شمشیر بر سلاح‌های یشرفته پیروز شوند و بر مسند حکمرانی تمام جهان تکیه زنند؟

امروزه شماری از روشنفکران بر این باورند که آن حضرت نیز به سلاح‌های روز مجهز می‌شوند. اینان « شمشیر »  که به صراحت نام آن در روایات معصومان به عنوان سلاح آن حضرت آمده است را نمادی از « اسلحه » می‌دانند.

اگرچه هر کاری را باید بوسیله اسباب طبیعی آن پیش برد اما حضرت ولیعصر(عج) در زمان ظهور نه با سلاح‌هایی که امروزه متعارف است که با همان شمشیر و سلاح‌های دوران صدر اسلام به مبارزه و تشکیل حکومت خویش خواهد پرداخت.
در توضیح این مطلب لازم است چند نکته بیان شود:

1- در امور خرق عادت و ماوراء طبیعی، خداوند خود به اِعمال اراده خویش می‌پردازند و آنچنان این گونه امور را هدایت می‌کنند که به جریان طبیعی احتیاجی نمی‌شود. نمونه این مسئله را می‌توان در سرد شدن آتش برای حضرت ابراهیم یا سلطنت جهانی حضرت سلیمان بدون لشکرکشی و خونریزی دید. نمونه دیگر آن نبرد مردم حجاز با امپراطوری ایران و روم در جریان انقلاب جهانی پیامبر اکرم (ص) است که در آن نبرد سلاح‌های مردم حجاز اصلا سلاح جنگی محسوب نمی‌شد اما وعده الهی چنان بود که لشکر عظیم با آن سلاح‌های مجهز ناکام ماند.

2- یکی از القاب حضرت ولیعصر (عج) « مبدیء الآیات » به معنای ظاهر کننده نشانه‌های عظمت الهی است. یکی از علامت‌های عظمت الهی از کار افتادن سلاح‌های روز و بدون استفاده شدن آنها در مقابل اراده آن حضرت است.

3- حضرت ولیعصر مظهر شماری از اسماء الهی همچون « العدل » و « الحکیم » هستند و بدین ترتیب آنچه انجام می‌دهند بر اساس حکمت و عدل است. حال آنکه اگر بپذیریم که آن حضرت با سلاح‌های مرگ آفرین امروزی با یک انفجار جمع بسیاری از مردم را به کام مرگ بسپارند باید بپذیریم که آن حضرت شماری از بی‌گناهان را نابود می‌کنند و این مفهومی بجز بی عدالتی ندارد ولی عدل او چنان است که بجز معاندان، دیگران کشته نشوند.

بدین ترتیب ما بر این باوریم که آن حضرت نه با سلاح‌های کشتار جمعی امروزه، که با سلاح‌های قابل کنترل پیشینیان و صدر اسلام به گسترش عدل در جهان می‌پردازند.

در روزهای آخر عمر حضرت محمد(ص) فرشته وحی از جانب خدا خدمت پیامبر رسید و فرمود: خداوند تبارک و تعالی به من امر کردند نزد شما بیایم و از جانب ایشان بگویم در این روزهای آخر چه چیزی از ما درخواست میکنید تا آن را اجابت کنیم؟

پیامبر فرمودند من دوست دارم در روز قیامت پرونده امتم را خودم بررسی کنم و آنان را ببخشم.

فرشته وحی به جانب خداوند رفت و دوباره بازگشت و فرمود : خداوند فرمودند ای پیامبر ما دوست نداریم آبروی امت تو حتی پیش چشمان تو برود. محرم فقط ما هستیم.

نشسته بود وسط کوچه، کنار بچه‌هایش گریه می‌کرد.
موسی پرسید: چرا گریه می‌کنید؟
زن گفت: تو هم مثل بقیه می‌پرسی و می‌روی؟
موسی دوباره پرسید و زن جواب داد: بچه‌هایم بی پدرند، گاومان مرده ،به نان شب محتاجم.
ایستاد کنار کوچه شروع کرد به نماز خواندن.
زیر لب چیزهایی گفت، چوب را برداشت و زد به گاو.
حیوان خودش را تکانی داد و بلند شد.
مرد آرام آرام می‌رفت بین جمعیت.
-توعیسی بن مریم هستی؟
مرد گفت: عیسی بن مریم نه موسی بن جعفر

دردنیایی که درآن زندگی می کنیم، از گذشته تا حال، انسان ها برحسب دیدگاه خود از جهان و انسان و زندگی، به اشیاء یا اشخاصی افتخار می کرده اند و آنها را مایه فخر و مباهات خود دانسته اند، در این میان حضرت امام که خود شخصیتی بزرگ داشتند، فاطمه زهرا( س) را مایه افتخار می دانستند.

می‏توان اوج اقتدار زنانه را در خضوع به همسر، پرورش فرزند، خانه‏ داری هدفمند،توجه به علم و معرفت و حضور مؤثر در مهم‏ ترین عرصه‏ های حیات سیاسی و اجتماعی، تعریف کرد و عمر کوتاه زندگی مادی را تا همیشه تاریخ جاودانه ساخت.

همانا ما کوثر را به تو اعطا کردیم .