بعد از اعلام نتایج انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران و حضور حداکثری مردم عزیز که در درجه اول میثاقی دوباره با نظام جمهوری اسلامی ایران بود و در درجه دوم انتخاب قاطع دکتر محمود احمدی‏نژاد، عده‏ای فرصت طلب با تحریک احساسات برخی از جوانان عزیز اما ناآگاه اقدام به آشوبگری و اغتشاش کرده‏اند.

این افراد و در راس آنان جناب آقای میرحسین موسوی باید بدانند هیچگاه نخواهد توانست مقابل 25 میلیون نفر از این مردم بایستد. البته بسیاری از همان‏هایی که به موسوی رای داده‏اند قطعا با دیدن چنین حرکاتی از او و حامیانش همچون تاج زاده و امین زاده و میردامادی، اکنون پشیمان شده اند.

میرحسین موسوی با این اقدامات و رهبری شورش‏های خیابانی نشان داد از چه ترس داشت. او کشور را لبه پرتگاه دیده بود اما با عینک ضد انقلاب به این کشور نگاه کرده بود. در  سوم خرداد 76 ناطق نوری پیام تبریک به خاتمی نوشت و امروز موسوی همچنان سعی در کثیف کردن آراء احمدی‏نژاد دارد. زهی خیال باطل

اما بهتر است هواداران موسوی و آشوبگران بدانند حامیان احمدی‏نژاد همگی آماده حفظ انقلاب و جهاد در راه خدا هستند. هر کدام از ما که رای به محمود احمدی‏نژاد دادیم در درجه اول رای به حفظ ارزش‏ها و آرمان‏های انقلاب اسلامی داده‏ایم و به این راحتی آن را از دست نخواهیم داد.

هر کدام از ما جان خود را فدای رهبر فرزانه انقلاب، حفظ کشور و ارزش‏ها خواهیم کرد . 

اکبر هاشمی رفسنجانی با نوشتن نامه به رهبر فرزانه انقلاب و تهدید تلویحی ایشان به اقدامات نامتعارف و آشوب‌های خیابانی توسط عده‌ای اوباش و در حمایت از خاندان هاشمی، خودکشی سیاست کرد.

ایشان با نگارش چنین نامه‌ای عملا خود را مقابل رهبری قرار دادند و سوابق خود را به مقام معظم رهبری یادآور شدند و آن جایگاه و محبوبیت خیالی خود را در جامعه به رخ رهبری کشیده‌اند.

هاشمی در این نامه دولت احمدی‌نژاد را مانند دولت بنی صدر معرفی کرده است. البته ایشان در همان روزهای اول دولت هم تحلیل‌شان چنین بود که این دولت شش ماه بیشتر دوام نخواهد داشت.

رفسنجانی که خود را در این انتخابات شکست خورده تلقی می‌کند و همچون غریقی به هر گیاه دست می‌اندازد. شاید تا دیروز عده‌ای هاشمی را در کنار مقام معظم رهبری می‌داستند اما امروز مطمئن شدند که هاشمی مقابل ایشان ایستاده است.

هاشمی سخنان رهبر فرزانه انقلاب را فصل الخطاب ندانست و بر خلاف سفارش ایشان به صبوری و سکوت سعی در دامن زدن به این حقیقت دارد و با موجه کردن آشوب‌های خیابانی با عباراتی همچون " آتش فشان‌هایی که از درون سینه‌های سوزان تغذیه می‌شوند"  خبر از وسعت این اغتشاشات می‌دهد.

اما آنچه بیش از همه مورد توجه است اقدام هاشمی در این مقطع زمانی است. هاشمی همیشه به گزینه برای رهبری جامعه به خود نگاه می‌کرده است و اکنون احمدی‌نژاد او را رسوا کرده است و همین مسئله باعث شده تا هاشمی چیزی برای از دست دادن نداشته باشد.

خاندان هاشمی چنان خود را قدرتمند و دارای جایگاه اجتماعی فرض کرده‌اند که با نوشتن این نامه و رویارویی اکبر هاشمی رفسنجانی و امام خامنه‌ای(حفظه الله)، هاشمی را پیروز این میدان می‌دانند.

هاشمی قطعا قبل از نگارش نامه به این موضوع فکر کرده است که احتمال دارد احمدی‌نژاد هم رای بیاورد و پرونده هاشمی بیش از پیش رو شود و مسئله حادتر شود و تهدید به اشوب‌های خیابانی و دانشگاهی را نیز به همین خاطر در نامه آورده است.

البته از هاشمی هیچگاه انتظار نمی‌رفت که در چنین شرایطی در پی متشنج کردن جامعه باشد.

مناظره دیشب بین مبرحسین موسوی و مهدی کروبی مناظره بسیار دیدنی بود. از مسائلی که باعث دیدنی شدن این برنامه شد قانون گریزی و محاکمه غیابی محمود احمدی‌نژاد بود که باعث شد بسیاری حقایق برای مردم مشخص شود و این دو نفر از پوست گوسفند بیرون بیایند و ماهیت اصلی خود را نشان دهند.

مسئله قانون گریزی در این مناظره آن چنان هویدا و آشکار بود که بسیاری از حامیان میرحسین موسوی در مناظره های خیابانی پاسخی برای این مسئله نداشتند و این تخلف را با تخلف‌های خیالی محمود احمدی‌نژاد مقایسه می‌کردند و چنین عنوان می‌کردند که اگر موسوی تخلف کرده خب احمدی‌نژاد هم قبلا تخلف کرده است.

اگرچه آنان مصداقی برای این تخلف نداشتند و به شنیده‌ها استناد می‌کردند اما باید توجه داشت حتی اگر احمدی‌نژاد هم تخلف کرده چنین مجوزی برای بقیه صادر نمی‌شود. از طرفی دیگر مگر احمدی‌نژاد ملاک است؟

مسئله دیگر محاکمه غیابی احمدی‌نژاد بود. این دو عزیز که در کمال بی شرمی احمدی‌نژاد را محاکمه می‌کردند ای کاش این سخنان زیبا! و با صداقت! را جلوی شخص احمدی‌نژاد می‌زدند.

البته پاسخ این قضیه روشن است. این افراد اگر جلوی احمدی‌نژاد این سخنان را مطرح می‌کردند او نیز پاسخ‌های قاطعی برای این مسائل داشت.چطور شد این برادران این اسناد و مدارک دیشب یک دفعه بخاطر آوردند؟ آیا قبلا در دسترس نداشتند؟

البته از طرفی هم برای احمدی‌نژاد خوشحالم که بسیاری از گناهان او با این تهمت‌ها ریخته شد و اگر در این انتخابات رای هم نیاورد باز هم به نفع او تمام می‌شود چرا که هم پیرو امام علی(ع) بود و دست درازان به بیت المال را افشا کرد و هم گناهان او با این تهمت‌ها و غیبت‌ها ریخته شد.

در پایان سخنی نیز با حجه الاسلام کروبی! برادر عزیز جناب آقای کروبی لطفا اگر بار دیگر در چنین برنامه‌هایی شرکت کردید .و متنی برای شما آماده کردند یک بار قبل از برنامه مطالعه بفرمایید که باعث خسته شدن بینندگان نشوید.

در شعارهای حامیان احمدی‌نژاد شنیده بودیم " تنها جرم احمدی‌نژاد ورورد به منطقه ممنوعه است" که در مناظره محمود احمدی‌نژاد و میرحسین موسوی این منطقه بررسی و مختصات آن مشخص شد.

منطقه‌ی ممنوعه اگرچه بصورت علنی همراه با بسیاری از واقعیت‌های تلخ کشور کاملا شفاف مطرح شد اما ساکنان آن مانند هاشمی رفسنجانی و خانواده‌اش و خاتمی و طرفدارانش قطعا نسبت به افشاگری محمود احمدی‌نژاد ساکت نخواهند نشست و در پی بازگرداندن آبروی رفته خود خواهند بود.

آنچه احمدی‌نژاد در مناظره گفت حرف‌هایی بود که چهار سال تحمل کرد و نگفت و در مقابل تمامی تخریب‌ها و اهانت‌ها سکوت کرد.

حرف‌های احمدی‌نژاد در مناظره همان حرف‌هایی بود که اکثر مردم بصورت طنز به همدیگر می‌زدند و هاشمی رفسنجانی را سمبل ثروت و اشرافی‌گری می‌دانستند و احمدی‌نژاد همین سخن را به گونه‌ای بیان کرد که آقای هاشمی هم کمی در رفتار خود تجدید نظر کند هر چند ایشان فعلا بدنبال راهی برای پاسخ این صحبت‌ها می‌باشند.

احمدی‌نژاد با ورود به منطقه ممنوعه و تعیین مختصات آن ثابت کرد باید شیعه بودن خویش را عملی ثابت کنیم و حق را بیان کنیم حتی اگر به قیمت جان تمام شود.

محافظه کاری نکردن و دفاع از حق ملت در سخنان احمدی‌نژاد بسیار ارزشمند بود و پایه‌های کانون قدرت و ثروت با این سخنان به لرزه در آمد.

خطوط قرمز سرمایه داری در سخنان احمدی‌نژاد از بین رفت و این یعنی پایان دوران سروری یک خانواده بر تمامی ملت ایران.

در فضایی که رقبای محمود احمدی‏نژاد رئیس جمهور کنونی و کاندیدای دوره دهم ریاست جمهوری و انشاالله ریاست جمهوری آینده ( بلند صلوات ) درست کرده‏اند و دائما عملکرد دولت نهم را صفر می‏دانند و زبانشان برای دولت به فحش و ناسزا باز می‏شود، حرکتی وبلاگی از طرف مدیر سایت بچه‏های قلم راه افتاد شاید این عزیزان اخلاق تبلیغات را بیاموزند و کمی هم دین را در سیاست‏شان دخیل کنند.

من نیز در درجه اول به رسم "لم یشکر مخلوق لم یشکر خالق" ابتدا از خدمات دولت نهم در این چهارسال تشکر می‌کنم. از دولت نهم تشکر می‌کنم که فضایی را آماده کرد که تمامی کاندیداها در این دور با شعار گفتمان امام خمینی (ره) وارد عرصه رقابت شوند.

و اما چرا به محمود احمدی‌نژاد رای می‌دهم؛

به احمدی‌نژاد رای می‌دهم؛
زیرا خود درد کشیده است و سطح زندگی خویش را در حد قشر ضعیف جامعه قرار داده است تا مبادا از سر شکم سیری فراموش نکند چه کسانی ولی نعمت او هستند و او چگونه و با رای چه قشری بر مسند ریاست جمهوری اسلامی ایران نشسته است.

به احمدی‌نژاد رای می‌دهم؛
زیرا او بود که با توسل بر حضرت ولیعصر (عج ) توانست اقتدار بر باد رفته کشور را دوباره بازگرداند و ایران را بعنوان کشوری اسلامی در صدر قدرت سیاسی جهان بنشاند.

به احمدی‌نژاد رای می‌دهم؛
زیرا دولت او بود که به سراسر کشور سفر کرد و مشکلات مردم را از نزدیک دید. همان مشکلاتی که ممکن بود بدون این سفرهای استانی هیچگاه به گوش دولت نرسد و رئیس جمهور را در تصمیم گیری‌ها به خطا بیاندازد.

به احمدی‌نژاد رای می‌دهم؛
زیرا او بود که با تاسی از امیرالمومنین(ع) دست غارتگران را از بیت المال کوتاه کرد و نگذاشت آنان همچون گذشته بیت المال را جزء اموال شخصی خود بدانند.

به احمدی‌نژاد رای می‌دهم؛
زیرا حاضر نشد منافع ملی را به منافع احزاب و گروه‌ها بفروشد و بر سر اقتدار ملی معامله کند.

به احمدی‌نژاد رای می‌دهم؛
زیرا آمریکا و اسرائیل و همفکرانشان در ایران معتقدند هرکسی رئیس جمهور شود غیر از احمدی‌نژاد.

من نیز دوستان زیر به نوشتن و گسترش این موج وبلاگی دعوت می‌کنم:

مدیر پارسی بلاگ -- سیب خوشبو -- دریای دل -- یک وجب دل -- فصل انتظار -- بنده عشق -- یگان -- شهری در اسمان  -- مجاهد مجازی -- بسیجی سیاسی -- شجره طیبه -- شهسوار دل -- جانم فدای رهبر -- شلمچه