سلام . بچه كه بودم وقتي ميشنيدم كسي شهيده شده دلم براش مي سوخت . آخه همه ميگفتن آخي جوون بود حيف شد !
اما حالا دلم براي خودم مي سوزه . كه دارم جوون مرگ ميشم !!
روزي چند بار به آخر خط برسيم خوبه ؟!
حالا ما حيف خوردن داريم يا كسايي كه از دنيا فاكتور گرفتند و در اين فاكتور گيري بهترين ها رو انتخاب كردند ؟!
و در دنيايي كه همه آتن ها رو به ماهواره ها تنظيم شده اند . آتن وجود شهدا فقط يك كانال ميگرفت : آنهم مهدي (عج) .
