بیش از نیم قرن است که جهان عرب به‌ویژه فلسطین در بحرانی شدید و طاقت فرسا فرو رفته است که نه تنها افکار میلیون‌ها مسلمان عرب بلکه ذهن بیش از یک میلیارد جمعیت مسلمان جهان را به خود مشغول داشته است. از هنگامی که نقشه‌ی تاسیس کشوری به نام اسرائیل در قلب خاورمیانه با هم‌دستی استعمارگران به اجرا در آمد و به قتل عام، آوارگی، اخراج و تبعید مردم ستمدیده فلسطین انجامید، جز ویرانی، نسل‌کشی، نفاق افکنی میام ممالک عرب چیز دیگری به بار نیاورد.

صهیونیسم از اواخر قرن نوزدهم در عرصه بین المللی ظاهر شده و نقش امپریالیستی خود را همچنان ایفا می‌کند تا جایی که مفهوم امپریالیست را نمی‌توان جدا از صهیونیسم تصور کرد.

خاورمیانه سالیان متمادی است که به لحاظ موقعیت سوق‌الجیشی، وجود منابع عظیم نفتی و دیگر منابع زیرزمینی، کانال سوئز و ... مورد توجه جهان‌خواران بوده و بدان دست یازی می‌کنند، آنان شب و روز در تلاشند تا منافع خود را بیش از پیش حفظ کنند و جای خود را مستحکم‌تر نمایند.

استعمارگران در خاورمیانه نقشه‌ای طرح کرده و آوارگی و دربدری یهودیان را بهانه قرار دادند و به سرزمین مقدس فلسطین چشم دوخته و با این دستاویز که یهودیان آواره باید وطنی داشته باشند، فلسطینیان را بیرون راندند و میهمان نا‌خوانده را جایگزین آنان کردند و آوارگی را نصیب مردم بی‌پناه فلسطین نمودند.

در پایان جنگ جهانی اول، بعد از فروپاشی حکومت عثمانی در ترکیه، ملت فلسطین به حق حاکمیت مجزا و مستقل خود در تمامی سرزمین فلسطین رسیده و به موجب قانون 22 قرارداد جامعه ملل، جوامعی را که از ترکیه جدا شده بودند به عنوان "ملل مستقل موجود" به رسمیت شناخته بود. موضع اعراب که متکی به اصل حقوق بین الملل است، فلسطین را متعلق به فلسطینی‌ها دانست و برای اسرائیل در هیچ گوشه‌ای از این سرزمین حق حاکمیت قائل نگردید و البته که اشغال نظامی یک سرزمین نیز برای نیروی اشغالگر با عث بوجود آمدن حقی نمی‌شود و تحولات مداوم جهانی هم قادر به پذیرش این امر نخواهد شد و قابل تصور نیست که حقی در نتیجه اعمال زور و از طریق جنگ به دست آید.

کشور فلسطین در قرون متمادی به اعراب تعلق داشته است و فقط شمار کمی از یهودیان در آن‌جا سکونت داشتند و در پایان جنگ جهانی اول نزدیک به یک دوازدهم جمعیت کشور را تشکیل می‌دادند و با اعراب روابط خوبی داشتند.

آیا صرف ادعای صهیونیسم مبنی بر حقوق تاریخی یهودیان در فلسطین ارزش قانونی دارد؟ در اینجا پاسخ منفی است، زیرا که چنین ادعایی نمی‌تواند به یهودیان حق حاکمیت در سرزمینی را بدهد که از قرن بیست به این سو متعلق به آنان نبوده است.

وعده بالفور(1) هم نمی‌تواند برای یهودیان ایجاد حق کند، زیرا کسی که چیزی را می‌بخشد باید قبلا مالک آن باشد. در مورد قطعنامه 29 نوامبر 1948 مجمع عمومی سازمان ملل دایر بر تقسیم فلسطین به دو بخش یهودی نشین و عرب نشین نیز صادق است، چرا که سازمان ملل هیچ نوع حاکمیتی بر فلسطین نداشت تا فلسطین را تقسیم کند.

دولت یهود از راه زور در سرزمینی مستقر شده است که متعلق به او نیست و عمل غصبانه اسرائیل هم هیچگاه مورد تایید اعراب نبوده و نخواهد بود.

بعد از آن‌که آمریکا وارث استعمار انگلیس و فرانسه شد و خود را قیم ملل ستمدیده و زجرکشیده قلمداد کرد، صهیونیسم نیز که هسته اصلی و مرکزی آن در آمریکا قرار دارد، همگام با او وارد صحنه چپاولگری در سطح جهانی شد و به‌خاطر پیش‌برد اهداف ناصواب خویش دست به توطئه‌گری و ایجاد آشوب و بلوا در گوشه و کنار جهان زد. طرح تاسیس کشوری به نام اسرائیل در سرزمین فلسطین را انگلیس ریخت و اجرای آن را صهیونیسم بین الملل بر عهده گرفت و در نتیجه یهودیان سرگردان که به نص صریح قرآن، مهر ذلت و خواری بر پیشانی‌شان زده شده است(2) جانشین ناحق ملت اصیل فلسطین گشتند.

اسرائیل مانند یک بیماری مسری است که باید آن را ریشه کن ساخت و یا گذاشت تا نهال وجود انسان‌ها را ریشه کن سازد. در هر کجا که صهیونیسم نفوذ پیدا کند جنایت پیشگی هم با او همراه است و فقط در خاورمیانه خلاصه نخواهد شد.

تنها راه باقیمانده که نتایج سودمندی به بار می‌آورد و ملت فلسطین را به هدف اصلی خود که همان استقلال واقعی و پایان بخشیدن به حکومت اسرائیل اشغالگر است می‌رساند، اتحاد و همبستگی امت عرب می‌باشد که در صورت بروز چنین امری پیروزی از آن اعراب به‌ویژه ملت مظلوم فلسطین خواهد بود و دیگر حکومتی به نام حکومت اسرائیل وجود خارجی نخواهد داشت.

اگر دنیای عرب با اتحاد و همبستگی خویش تحت یک رهبری منسجم و سیاست ملی مستقل درآید، ابر‌قدرت‌ها نخواهند توانست خط مشی سیاسی اعراب را دیکته کنند ولی تا زمانی که اعراب متحد نشوند و قدرت طلبی و خودخواهی زمامدارانشان مهار نگردد، نخواهند توانست بر استعمار شرق و غرب به‌ویژه اسرائیل پیروز شوند و این بلای بزرگ را از سر خود برطرف کنند.

منابع:
1) آرتور جمس بالفور وزیر انگلیس بود که در سال 1917 طی نامه‌ای به لرد روچیلد، نایب رئیس کانون نمایندگان انگلیس، مژده تشکیل وطن ملی یهود را داد.
2)آیه 61 سوره بقره

پی نوشت:
روز دوشنبه تجمعی علیه جنایات رژیم صهیونیستی از ساعت 10 صبح در میدان فلسطین اصفهان برگزار خواهد شد.