سال 1359 زمانی که اختلافات بین بنی صدر و شهید رجایی تشدید شده بود آقای سید حسین خمینی نوه حضرت امام خمینی (قدس سره) و فرزند حاج آقا مصطفی در مشهد به نفع بنی صدر سخنرانی می کند. مردم که از سخنان او در دفاع از بنی صدر خائن خشمگین می شوند به او حمله می آورند و قصد زدن سید حسین خمینی را می کنند و او که مسلح بوده و سلاح کمری داشته ، دست به سلاح کمری اش می برد ؛ بچه های کمیته جلوی او را می گیرند و می برندش در یک اتاق دیگر.

از همانجا مسئولین کمیته تماس می گیرند با دفتر حضرت امام(ره). به امام پیغام داده می شود که آقای سید حسین خمینی نوه شما در مشهد از بنی صدر دفاع کرده ؛ مردم به او هجوم آوردند و او دست به اسلحه برده ، ما چه کار کنیم. حضرت امام (ره) به مرحوم آیت الله اشراقی (داماد امام) می فرمایند که به مسئولین کمیته مشهد پیغام دهید که سید حسین خمینی تحت الحفظ به تهران اعزام شود و اگر دست به سلاحش برد او را با تیر بزنند.

آقای اشراقی به دفتر می آید و از طریق آقای رحمانی که بعدها نماینده حضرت امام (ره) در نیروی انتظامی شدند ، از طریق ایشان به بچه های کمیته پیغام می دهند. ولی بخش دوم پیام امام را آقای اشراقی نمی دهد و فقط می گوید حضرت امام (ره) گفته اند آقای سید حسین خمینی تحت الحفظ به تهران اعزام شود. وقتی ایشان پیش حضرت امام  (ره) برمی گردد ، امام می پرسند شما دستور من را ابلاغ کردی ؛ ایشان می گوید بله. امام گفتند آقای اشراقی کامل ابلاغ کردی؟ آقای اشراقی که نمی توانسته دروغ بگوید می گوید نه ، حضرت امام ، من قسمت دومش را نگفتم. امام به آقای اشراقی می فرمایند بر می گردی مجدد تلفن می زنی و هر دو قسمت پیام من را می دهید: سید حسین خمینی تحت الحفظ به تهران اعزام شود اگر دست به سلاحش زد با تیر بزنید . (روزنامه جمهوری اسلامی 78/6/10 به نقل از سید حمید روحانی)

بعد از این جریان حضرت امام (ره) نامه ای بدین مضمون برای سید حسین می نویسند و او را از دخالت در امور سیاسی منع می کنند :

بسمه تعالى.

پسرم، حسین خمینى! جوانى براى همه خطرهایى دارد که پس از گذشت ایام ، انسان متوجه مى‏شود. من میل دارم کسانى که به من مربوط هستند در این کورانهاى سیاسى وارد نشوند. من امید دارم که شما مجاهدت در تحصیل علوم اسلامى ، با تعهد به اخلاق اسلامى و مهار کردن نفس امارة بالسوء ، براى آتیه مورد استفاده واقع شوى. من علاوه بر نصیحت پدرى پیر ، به شما امر شرعى مى‏کنم که در این بازیهاى سیاسى وارد نشوى و واجب شرعى است که از این برخوردها احتراز کنى. من به شما امر مى‏کنم که به حوزه علمیه قم برگرد و با کوشش به تحصیل علوم اسلامى- انسانى بپرداز. از خداوند تعالى توفیق شما و همه محصلین را خواستارم.

9 رجب 1401  - 1360/2/24
روح الله الموسوى الخمینى.

(صحیفه امام ج 14 ص 345)

و اما بعد از گذشت 21 سال از رحلت هادی امت ، حضرت امام خمینی (ره) در مراسم سالگرد ایشان در میان سخنرانی نوه دیگر ایشان باز شعار " نواده روح الله سید حسن نصرالله " سر داده شد.

شعاری که در پی عملکرد سید حسن خمینی در حوادث پس از انتخابات از گلوی دو میلیون عاشق حضرت امام (ره) به گوش سید حسن رسید. گرچه ایشان این تعداد جمعیت را « برخی اندک » خطاب کرد.
چنین اتفاقی چندان هم دور از انتظار نبود . این جریان نتیجه همان عکس یادگاری گرفتن ها با خائنین به نظام و انقلاب بود. نتیجه عمل نکردن به وصیت حضرت امام (ره) و مرحوم حاج احمد آقا. شعار "بصیرت حاج احمد هدیه به بستگانش" نتیجه بی بصیرتی منسوبین حضرت امام (ره) در جریان فتنه بود.

این واکنش و وقایع شبیه به آن در حال و گذشته از سوی مردم این مطلب را می رساند که معیار محبوبیت و مقبولیت افراد نزد مردم ، عمل آنهاست. معیار مردم ، دفاع از ارزشهای آنهاست. فرقی نمی کند فرزند حضرت امام (ره) باشی یا نه ، یا اینکه شعار پیروی از خط امام می دهی یا نه.

سوال اینجاست که اگر امام زنده بودند ، چه واکنشی نسبت به رفتارهای سیاسی خانواده خود نشان می دادند؟؟

نویسنده : هادی حق جو