هر چه گشتم چیزی در شأن امام زمان نیافتم

دستم خالی است

گناه همچنان در قلبم موج می زند

قلم اطاعتم نمی کند

هرچه می نویسم "یا مهدی ادرکنی" سر خود می نویسد "یا حسین"

ظاهرا ایام ظهور است که مثل شب عملیات فقط با رمز حرف می زند

خلاصه اش که تکلیفم با این قلم روشن نیست.

ظاهرا هر خبری هست در کربلاست...

می نویسم: "شب تار سحر می گردد، یک نفر مانده از این قوم که بر می گردد"

مهدی جان! تو اگر نیایی سیلی ظالمان همیشه بر گونه مظلومان می خورد

و صدای ظالم همه جا به گوش می رسد

هر چند بی وفایان به "ولی امر مسلمین" به تو نیز وفادار نخواهند ماند

و دیدنت را بهانه! بسیار دارند اما بها!! نه

چه انتظار عجیبی

تو بین منتظران هم

عزیز من چه غریبی...

عجیبتر که چه آسان نبودنت شده عادت

نه کوششی و نه وفایی

فقط نشستیم و گفتیم :

خدا کند که بیایی...