تقریبا دو سه روزی بود که آب نمی خورد. یکی از دوستانش که حسابی رفتار حسن را زیر نظر گرفته بود این قضیه را فهمیده بود. شب داخل آسایشگاه پرسید:
- حسن چرا آب نمی خوری؟
- من؟! کی گفته؟ اصلا فردا یک گالن آب جلوی چشمات می خورم. خوبه؟
- چرا فردا؟ خوب همین الان بخور.
- الان نمیشه.
- چرا؟

شهید حسن باقری یادش نمی رفت که دو روز پیش نماز صبحش قضا شده بود و او داشت خود را تنبیه می کرد تا دیگر نمازش قضا نشود.

پ.ن 1: قابل توجه بعضی دوستان که میگن همه شهدا مثل فیلم اخراجی ها بودن.

پ.ن2: دارم میرم مشهد. ان شاالله اگه شهید نشدیم و برگشتیم باز هم در خدمت اسلام و مسلمین خواهیم بود.