چندی قبل خبری مبنی بر روابط غیر اخلاقی در جبهه مشارکت ایران اسلامی به دستم رسید. خبر حکایت از رابطه غیر اخلاقی دبیر یکی از کمیته های جبهه مشارکت بود با بعضی از دختران این کمیته داشت. در نگاه اول می توان خیلی عادی از کنار این خبر گذشت چرا که هیچ کس از حزبی مثل مشارکت انتظار برپایی نماز جماعت در داخل حزب را که ندارد ولی اگر عمیق نگاه کنیم متوجه می شویم عده ای برای چنین اعمالی جذب مشارکت می شوند و محیط حزب را مناسب برای فعالیت های شوم خود می بینند. البته عیب از جوان نیست مشکل از مسئولین حزب است که ادعای دین داریشان گوش فلک را کرده است. همان هایی که هر جا می نشینند از جانبازی و حضورشان در جبهه ها می گویند. همان هایی که آیت الله زاده هستند. آری، همین برادران و خواهران محترم که ادعای مالکیت انقلاب! را هم دارند محیط یک حزب سیاسی را اینگونه طراحی کرده اند که فضا برای گناه جوانان باز باشد چرا که جوان مهم نیست مهم پیروزی بر رقبای دیگر است. در نظر اینان جوان نردبانی برای رسیدن به پست و مقام است. البته سیاستی که از دین جدا باشد بهتر از این هم نمی شود. اصلا اینها برای همین مسائل است که شعار جدایی دین از سیاست را سر می دهند. اینان همان هایی هستند که اگر در زمان خانه نشینی امیرالمومنین علی (ع) هم حضور داشتند مانند عمربن خطاب می گفتند علی(ع) مرد علم ودین است مرد سیاست نیست.

 آقای میردامادی شما کمیته را منحل کردید ولی وقتی که کار از کار گذشته بود. وقتی که دیگر عده ای از جوانان در دامان شما دامانشان به گناه آلوده شده بود. وقتی که ممکن است آن دختر جوان برای اولین بار چنین گناهی را تجربه می کرده است. 

آقای میردامادی پیروزی در انتخابات به هر قیمتی ارزش دارد؟ کمی به زندگی پس از مرگ هم فکر کنید. در محکمه الهی چه جوابی خواهید داشت؟