پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند اما حقیقت آن ست که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند.
امشب با چند نفر از دوستان به گلستان شهدا رفتیم. نمی دونم گلستان شهدای اصفهان را دیدید یا نه. آخر گلستان قبور مطهر شهید خرازی، شهید کاظمی و شهید حبیب اللهی کنار همدیگر است.  سه فرماندهی که سال های دفاع مقدس هم کنار هم بودند. و با پیوستن شهید کاظمی به آنها دوباره کنار هم جمع شده اند و قطعه ای از بهشت را درست کرده اند.

رفتیم به سمت این قبور. وقتی رسیدیم یکی از همراهان که از رزمنده های سال های دفاع مقدس بود گفت زمان جنگ به شهید حبیب اللهی گفتم حج رضا به نظر شما چطوری میشه امام زمان را دید و خدمتشون تشرف پیدا کرد. حج رضا هم به ما گفت برید واجبات را انجام بدید و از محرمات هم دوری کنید کفایت می کنه.
هر چی فکر کردم دیدم تا حالا اینجوری نبودم. نه اینکه نخواهم اما به هر دلیلی نشده. حداقل نشده همه جا از محرمات دوری کرده باشم.
نمی دونم تا حالا چقدر دل امام زمان را به درد آوردم با حرکاتم اما امیدوارم از همین امشب یک دوره آموزشی برای خودم بگذارم. انشاالله که سربلند بیرون بیام. دعا کنید.

پی نوشت:
شهید حبیب اللهی فرمانده سپاه دوم (صاحب الزمان) در زمان سال های دفاع مقدس بودند.