روز یکشنبه 12 تیر 1367 مطابق با 3 ژوئیه 1988 هواپیماى ایرباس ‍ هواپیمایى جمهورى اسلامى ایران با 257 مسافر و 16 خدمه فرودگاه بندرعباس را به مقصد دوبى ترک گفت.
سطح پرواز این هواپیما 14000 پا تعیین شده بود. در ساعت 24:10 به وقت محلى ، سطح پروازى 12000 پا را گزارش نمود و از آن لحظه به بعد دیگر تماسى از طرف خلبان گرفته نشد.
در واقع از این لحظه به بعد هواپیما مورد اصابت 2 فروند موشک سطح به هواى ناو وینسنس ایالات متحده آمریکا قرار گرفته و در نزدیکى تنگه هرمز بین شارجه و بندرعباس در نزدیکى جزیره ایرانی " هنگام " منفجر شده و سقوط کرده بود.
بلافاصله پس از این واقعه، مقامات آمریکایی اعلام کردند که یک فروند هواپیمای اف-14 جمهوری اسلامی ایران را مورد هدف قرارداده‌اند.
پس از روشن شدن نوع هواپیما ، آمریکایی ها ادعا نمودند در این مورد مرتکب اشتباه شده‌اند(!!) اما شواهد بعدی این نظر آنان را مردود جلوه داد. مقامات نظامی آمریکا اعلام کردند که هواپیمای ایرباس در خارج از دالان هوایی پرواز می‌کرده و رزم‌ناو آمریکایی نیز هفت بار اخطار رادیویی برای هواپیمای ایران مخابره کرده ولی جوابی دریافت نکرده است!
در این فاجعه تمامى سرنشینان هواپیما به شهادت رسیدند و نیز 66 کودک زیر 12 سال و 52 زن در میان قربانیان بودند و 46 تبعه کشورهاى یوگسلاوى ، کویت ، افغانستان ، هندوستان ، پاکستان ، ایتالیا، شارجه و دوبى از جمله وابسته نظامى پاکستان در ایران و خانواده اش در میان کشته شدگان بودند.
متعاقب این تجاوز آشکار ، جمهورى اسلامى ایران در روز 14 تیر 1367 طى نامه اى به رئیس شوراى امنیت ، خواستار تشکیل جلسه فورى شورا براى رسیدگى به موضوع شد.
25 تیر 1367 مطابق با 16 ژوئیه 1988 شورا تشکیل جلسه داد. از سوى جمهورى اسلامى ایران دکتر ولایتى وزیر امور خارجه وقت ایران و از جانب آمریکا جرج بوش معاون وقت رئیس ‍ جمهورى در جلسه حضور داشتند.
نتیجه جلسه این شورای به اصطلاح امنیت که از همان ابتدا آلت دست قدرت های زورگو و ضد بشر مثل آمریکا بوده ، تصویب قطعنامه 616 در تاریخ 1367/4/29 بود که در آن تنها به ابراز تاسف عمیق بسنده شد.
هیچ‌کدام از خدمه جنگی ناو وینسنس تحت پیگیرد قرار نگرفتند و حتی "ویل راجرز" فرمانده ناو در پایان خدمت خود مدال گرفت.
این یکی از کوچکترین جنایات مدعیان حقوق بشر علیه بشریت بود و کشتن کودکان و زنان هنوز ادامه دارد...

نویسنده : هادی حق جو