یکی از ویژگی های اصلی گفتمان نیرنگ آمیز صهیونیستی، جعل واژگان متناسب با آرمانها، ارزش ها و تاریخ یهود و پنهان سازی روحیه اشغالگری و نژادپرستی آن است.بدون شک، یکی از مهم ترین ابزارها برای افشای واژه سازی صهیونیست ها که به مدد رسانه های جهانی انجام می گیرد، روشنگری پیرامون اصطلاحات و واژگان جعلی ساخته شده و در مرتبه بعد وضع اصطلاحات جدید از سوی مسلمانان و کشورهای غیر اسلامی مخالف با سیاستهای صهیونیستی است. این تلاش معرفت شناختانه و در عین حال مبارزه جویانه است. البته جعل اصطلاح در این خصوص امری جدید نیست. در گذشته کشاورزان فلسطینی برای ترسیم روشن مرزهای عقیدتی، سیاسی و فرهنگی خود با اشغالگران دست به این کار می زدند. به عنوان مثال شهرک نشینان صهیونیست را «مسکوب» یعنی کسانی که از مسکو به قصد سیطره بر سرزمین های اشغالی آمده اند، می نامیدند و بدین وسیله در دام نامگذاری های جدید غریبه های شهرک نشین مثل شهروندان یهودی و ... نمی افتادند.در اینجا با برخی از واژگان و اصطلاحاتی که از سوی نویسندگان متعهد مسلمان  در خصوص مسائل فلسطین بیان شده، آشنا می شویم تا انشا ءالله در محاورات، گفتگو و نوشته های خود از آنها استفاده نماییم.

1- فلسطین المحتله (فلسطین اشغالی): واژه ای رایج در گفتمان عربی و اسلامی است که درصدد بیان این واقعیت است که فلسطین هنوز هست، به اسرائیل تبدیل نشده و هنوز همه چیز تمام نشده و این سرزمین بدون ملت نیست. این اصطلاح ضمن یاد آوری اشغال و اشغالگری غرب و صهیونیزم، افق جهاد را به روی ساکنان واقعی این سرزمین ها و مسلمانان باز می نماید. مناخیم بگین از روسای صهیونیستی رژیم اشغالگر قدس می گوید اگر نام فلسطین بماند، صهیونیسم ویژگی خود به عنوان جنبش رهایی بخش ملت یهود را از دست می دهد.
2- الکیان الصهیونی (رژیم صهیونیستی): این اصطلاح در گفتمان سیاسی عرب و مسلمانان برای اشاره به حکومت صهیونیستی به کار می رود. این اصطلاح باز بوده و از قدرت تفسیرپذیری بالایی برخوردار است و نشان می دهد که آنچه در سرزمین فلسطین بنا شده، جامعه یهودی همگن و با حاکمیت و حکومتی عادی نیست و چارچوب مشخصی ندارد و بیشتر متعلق به یک نحله سیاسی نژادپرست و قدرت طلب است که می خواهد از آرمان و ملت یهود نیز استفاده ابزاری نماید.
3- انتفاضه: این واژه همچون ستاره تابناک در آسمان فلسطینیان و خورشیدی سوزاننده در سپهر گفتمان صهیونیست عمل می نماید. هنگامی که اصطلاح انتفاضه برای اولین بار در سال 1987 مطرح شد، نویسندگان زیادی تلاش کردند آن را از بین ببرند و یا با واژه انقلاب جایگزین نمایند. اما انتفاضه برای تشریح آنچه در سال 1987 در فلسطین رخ داد و آنچه امروز اتفاق می افتد، بسیار مناسب است. این واژه از ریشه «نفض» به معنای زدودن می باشد. شاید این توصیف دقیقی برای استعمار شهرک نشین صهیونیست باشد که در خاک جغرافیایی و تاریخی فلسطین ریشه ندارد و باید پاکسازی شوند. واژگان دیگری نظیر طرحهای صهیونیستی، رژیم اشغالگر قدس، صهیونیسم مزدور، اجتماع صهیونیستی، صهیونیسم قومی، اقتصادی، مالی و ... می تواند در نمایاندن چهره واقعی اشغالگران و تشویق به مبارزه جویی فلسطینیان تاثیرگذار باشد.