بالاخره بعد از سال ها مسئولین به خود جرات دادند و بجز مقبره درویش ناصرعلی که در فهرست یونسکو است، کل ساختمان صوفی های اصفهان را تخریب نمودند. البته اینکار شبانه انجام شد و تعدادی نیز در این میان دستگیر شدند.

صبح روز بعد وقتی صوفیان به محل آمدند و ساختمان را تخریب شده دیدند شروع به فراخوانی همدیگر نمودند و با جمع شدن تعدادی زیادی از صوفی ها درگیری بین نیروی انتظامی و صوفیان آغاز شد چرا که دراویش گنابادی با پرتاب سنگ به سمت ناجا قصد داشتند کلانتری آن محل را تصرف کنند و البته با اینکار تعدادی از مامورین جان بر کف نیروی انتظامی را مجروح کردند.

البته سنگ پراکنی صوفیان گریبان مردم محل را هم گرفت و تعدادی از آن ها نیز مجروح شدند و شیشه های منازل و اتومبیل های آنان هم شکسته شد.

دروایش گنابادی در این محل سالیان درازی بود که مشغول برگزاری آیین و مراسمات خودشان بودند. اما چند وقتی بود با بهاییان نیز ارتباط گرفته بودند و پای بهاییان نیز به این مکان باز شده بود و آنان نیز به برگزاری جلسه در این مکان می پرداختند.

این مسئله باعث شد چند باری به مسئولین این فرقه تذکر داده شود و ولی مورد توجه قرار نگرفت و همین بی توجهی باعث شد ساختمان آنان در عین ناباوری تخریب شود.

البته بنابر گفته های برخی مسئولین استانی که در محل حاضر شده بودند، اداره کل اطلاعات استان اصفهان تمامی فعالیت های صوفی ها و بهاییان را در این مکان زیر نظر داشته و متوجه شده است در این مکان به کارهای جاسوسی نیز پرداخته می شود و بهاییان توانسته اند صوفی ها را برای جاسوسی اجیر کنند. زیرا این مکان به چند مرکز نظامی حساس نزدیک بوده و به راحتی میتوانستند فعالیت های آن مرکز نظامی را رصد کنند.

اما آنچه در این میان قابل توجه است حضور بهاییان و صوفیان با همدیگر در آوارهای ساختمان تخریب شده می باشد و البته در بعضی مواقع حضور بهاییان بیش از صوفیان بوده است. و این نشان از فعالیت کثیف بهاییان در این محل بوده است.

نکته قابل توجه دیگر اینکه مردم آن محل نیز از این واقعه خوشحال بودند و به مسئولین برای این حرکت تبریک می گفتند. شادی مردم از این جهت بود که به چشم می دیدند چگونه عده ای با برداشت غلط از دین اینگونه در گمراهی هستند و حتی بعضا اینجا را به محلی برای فساد تبدیل میکردند تا راحت تر جوانان را جذب نمایند.

انشاالله روزی خبر برچیده شدن بهاییان را نیز بشنویم چرا که مقصر اصلی در این برنامه نیز آنان بودند و دراویش گنابادی با طناب پوسیده آنان به چاه رفتند.

جنگ در غزه هم در ظاهر به پایان رسید و اسرائیل با عقب نشینی خود شکست مفتضحانه‌ای را قبول کرد اما نباید فکر کرد که این فرزند نامشروع آمریکا و انگلیس در خاورمیانه بر سر جایش می‌نشیند و دیگر دست به چنین جنایاتی  نمی‌زند.

مسیر ما در این مقطع زمانی روشن است. ممکن است جنگ بصورت مقطعی پایان یافته باشد اما مبارزه با کفر و کافران حربی هرگز پایانی ندارد و تا ریشه کن شدن آن ادامه دارد. مسیری که ما باید در آن قدم برداریم همان مسیری است که قرآن و عترت مشخص کردند. مسیری که روزی امام حسن(ع) صلح اجباری را پذیرفتند و زمینه ساز قیام امام حسین(ع) شدند. البته به فرموده رهبر فرزانه انقلاب ما با قیام عاشورایی مقابل دشمن خواهیم ایستاد.

در جریان این جنگ و جنگ قبلی اسرائیل با حزب الله لبنان خیلی‌ها محکوم کردند و خواستار نشان دادن جنایات اسرائیل برای مردم جهان شدند تا ماهیت اسرائیل غاصب برای همگان مشخص شود اما نباید به همین بسنده کرد. باید توجه داشت اگر نهضت‌های مقاومت در دنیا مشغول مبارزه با ظالم هستند نشان دهنده تاثیر گذاری انقلاب اسلامی است پس اکنون نیز انقلاب اسلامی و مسئولین جمهوری اسلامی بیش از همگان وظیفه دارند این فداکاری‌ها و فداکاری‏های دوران دفاع مقدس را ثبت نمایند.

امروز اگر این مجاهدت‌ها ثبت نشود، اگر ماهیت اسرائیل بصورت تخصصی و خارج از فضاهای احساسی بررسی نشود  قطعا در سال‌هایی نچندان دور وقتی کودکان از پدران خود بپرسند چرا فلسطینیان اسرائیلی‌ها را می‌کشند آن پدری که همواره اسرائیل را محکوم می‌کند و در راهپیمایی‌های علیه جنایات اسرائیل شرکت می‌کند جوابی نخواهد داشت چرا که بصورت دقیق به جریانات پیدایش اسرائیل توجه نداشته است.

اخیرا عده‌ای از وبلاگنویسان در نامه‌ای به وزیر آموزش و پرورش خواهان ترویج مجاهدت‌ها در غزه شده‌اند. من هم با این کار موافقم اما نباید از دیگر بلاد اسلامی و ظلم‌هایی که به آنان می‌شود صرفنظر کرد. به اعتقاد بنده نظام مقدس جمهوری اسلامی موظف است به تمامی‌ نهضت‌های مقاومت بپردازد و نگذارد آنان در بایکوت خبری باقی بمانند.

بنده نیز علاقمند بودم چنین نامه‌ای را بنویسم اما از آنجا که دیدم تاریخ دفاع مقدس نیز در کتب درسی گنجانده نشده است و به چیزهای کاملا سطحی اشاره شده و حتی محل‌های بازدید اردوهای راهیان نور نیز در شرف نابودی کامل است چنین درخواستی را از وزیر آموزش و پرورش نخواهم کرد.

فقط در یک جمله به ایشان عرض میکنم اگر آرمان‌های انقلاب اسلامی و پیام امام در این زمینه که در تمامی جهان پخش شده است به گوش نسل‌های آینده‌ نرسد و در مدارس به آن پرداخته نشود شما هم مانند خیلی از مسئولین فرهنگی باید در محضر خداوند متعال پاسخگو باشید.

در همین رابطه بخوانید:
وبلاگ گروهی فصل انتظار
خبرگزاری فارس

در دنیایی که همه آنتن ها رو به ماهواره ها تنظیم شده 

 آنتن وجود شهدا فقط کانال

مهدی (عج) 

را میگیرد.

کم کم جماعت ضد انقلاب حد و حدود خود را فراموش کردند و برادران نیروی انتظامی هم شعار " ما هستیم" را عملی کردند.  با حرکت ناجا به سمت تجمع،  ضدانقلاب فرار را برقرار ترجیح داد.

اینجا بود که مشخص شد جماعت معترض تا چه حد پایبند آرمان‌های پوچ خود هستند. اینجاست که می‌بینیم ما چگونه حامی ولایت هستیم و آنان چگونه حامی اربابان آمریکایی‌شان.

فرق ما با این جماعت اینجاست که ما وقتی اعلام حضور می‌کنیم تا آخرش با رهبرمان خواهیم ماند و هرگز او را تنها نخواهیم گذاشت اما اینان با کوچکترین احساس خطری فرار را برقرار ترجیح می‌دهند. البته تقصیری هم ندارند  زیرا آرمانی ندارند که برای دفاع از آن هر خطری را به جان بخرند.

ضدانقلاب باید بداند ما هستیم و همواره گوش به فرمان سیدعلی از آرمان‌های انقلاب اسلامی دفاع خواهیم کرد.

در یک جمعی نشسته بودیم. صحبت از غزه و جنگ و فلسطین و مقاومت به میان آمد. آقایی که چند ماهی است خداوند فرزندی به ایشان عطا کرده است اعتراض کرد و گفت: تا دیر نشده و محصولات نستله را ممنوع نکرده‌اند باید برای دخترم چندتایی شیرخشک نستله بخرم تا خدایی نکرده مشکلی پیش نیاید. مگر بچه بیچاره چه گناهی کرده است.

با خودم گفتم مگر بچه‏های فلسطینی چه گناهی دارند که ما با خرید محصولات صهیونیستی پول به جیب اسرائیل می‌ریزیم و آنان را آماده نبرد با زنان و کودکان فلسطینی می‌کنیم. در دلم گفتم یا اینجا هم باید اعتراض رسمی خود را نسبت به این گفتارها و سخنان اعلام کنم یا اینکه دیگر در راهپیمایی‌های ضد صهیونیستی هم شرکت نکنم. این افکار بیشتر از چند ثانیه از ذهنم نگذشته بود که تصمیم گرفتم بگویم.

گفتم: آقایان آخر تا کی شما فقط به فکر راحتی خود هستید. چرا خطر اسرائیل را درک نمی‌کنید. شمایی که الان برای فرزندت شیرخشک نستله می‌خرید چگونه انتظار دارید این بچه در سن بالاتر مقابل اسرائیل بجنگد و او را دشمن خود بداند.

برای دقایقی همه ساکت شدند و بعد دوباره شروع کردند که این مقاومت و حزب الله آخرش مملکت ما را هم وارد جنگ می‌کنند و دوباره همه چیز گران می‌شود.

تا زمانی‌که اینگونه فکر شود اسرائیل نه تنها در فلسطین جنایت می‌کند بلکه قطعا سراغ دیگر کشورها هم خواهد آمد. البته عده‌ای می‌گویند غلط می‌کند سراغ ما بیاید اما اگر این تفکر راحت طلبی میان مردم رخنه کند دیگر کسی حاضر به جهاد نیست.

خدایا ما که می‌خواهیم خطر اسرائیل را درک کنیم!؟